دلم گرفته ای دوست هوای گریه دارم
باز آسمان دلم ابری شد
صدوپنجاه وشش ماه ، چهارهزارو ششصدوهشتاد روز
عجب صبری دارم نه؟ آنهم در یک وضعیت
گویی در میان سیل غمها
تنها پناهگاه امن
سکوت ، تر شدن بیصدای چشمانم ،و زمزمه ی الحمدلله است
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
سال 1393 مبارکلینک دوستان
نظرسنجی
نظر خودتون برای سایت چه گونه است؟
آمار سایت